ร่างกายของมนุษย์มีกลไกดูแลตนเองเป็นเยี่ยม
ทันทีที่มีอะไรบางอย่างขัดข้องผิดปกติเกิดขึ้น
ร่างกายจะรีบส่งสัญญาณแจ้งให้รับรู้ให้แก้ไขให้เยียวยา
อาการป่วยอาการเจ็บอาการหน้ามืดวิงเวียนคือตัวชี้บอกให้รู้
หลายคนมองว่าอาการเหล่านี้เป็นตัวร้ายสำหรับร่างกาย
ทำนองว่าเป็นวิกฤติเป็นปัญหาเป็นสิ่งเลวร้ายที่ไม่น่าปรารถนา
ทว่าหากมองให้ถูกต้องในภาพรวมแล้วเป็นแง่ดีในมิติลบ
เป็นสุขภาพดีของร่างกายในแง่การปกป้องรักษาเยียวยา
สุขภาพดีเริ่มดีน้อยลงเป็นอัตราส่วนกับอาการเจ็บอาการป่วยที่เพิ่ม
กลายเป็นกลไกธรรมชาติแห่งการรักษาร่างกายให้เป็นปกติ
เมื่อมีจุดอ่อนแอเกิดขึ้นจุดแข็งแรงก็ถูกสร้างขึ้นให้สมดุล
ดุจดังปัญหาอุปสรรคเป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จ
และความสำเร็จแต่ละอย่างมีทั้งมิติบวกและมิติลบผสมผสานกัน
จะว่าไปแล้วทุกอย่างขึ้นกับการมองการหยั่งเห็นการเข้าถึง
อย่างเช่นปัญหาด้านการศึกษาที่เกิดขึ้นในช่วงนี้
นักเรียนไม่มีที่เรียนจนต้องอดข้าวอดน้ำเรียกร้องสิทธิ
หากจะมองในแง่ดีก็คงต้องชื่นชมนักเรียนเหล่านี้
อยากเรียนอยากรู้อยากได้วิชาขนาดต้องลงทุนออกมาร้องขอ
คนเป็นพ่อเป็นแม่คงต้องภาคภูมิใจชื่นชมยินดีเป็นปลื้ม
ต่างกับพ่อแม่หลายคนที่ต้องเคี่ยวเข็ญแกมบังคับให้ลูกไปเรียน
โรงเรียนก็มีแล้วค่าเทอมก็พร้อมแล้วเพียงแต่ใจลูกยังไม่ยอมพร้อม...

หากมองปัญหาเรื่องนี้ให้ลึกลงไปก็จะเห็นมากกว่าที่ปรากฏ
เป็นปัญหาที่สั่งสมมานานและยิ่งวันยิ่งจะรุนแรงขึ้น
เจ้ากระทรวงที่ผลัดกันเข้ามาบริหารก็ทำเหมือนไม่เห็น
หรือเห็นก็ปกปิดบ่ายเบี่ยงทำเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่
วันๆ เอาแต่กวาดขยะซ่อนไว้ใต้พรมจนหมักหมมเกินแก้ไข
เริ่มตั้งแต่เปลี่ยนการศึกษาเป็นธุรกิจการเรียนรู้
โรงเรียนที่เคยประสิทธิ์ประสาทวิชาแทบกลายเป็นบริษัท
การบริหารการพัฒนาสถานศึกษาเน้นผลกำไรเป็นที่ตั้ง
แต่ละวิชากลายเป็นตัวขายตัวดึงเงินตัวกำหนดราคา
พร้อมกันนั้นก็เป็นตัวชี้วัดใครมีสิทธิ์เรียนใครไม่มีสิทธิ์เรียน
ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนเริ่มตั้งแต่ชั้นอนุบาลนั่นแหละ
ทั้งที่โดยความเป็นจริงแล้วทุกคนน่าจะมีสิทธิ์เท่าเทียมกัน
อย่างน้อยในการศึกษาระดับพื้นฐานระดับภาคบังคับ
โดยมีภาครัฐสนับสนุนตามสิทธิพลเมือง
พอมีผลประโยชน์ผลกำไรเข้ามาเกี่ยวข้องก็มีการแข่งขัน
ด้านอาคารสถานที่ด้านคุณภาพการเรียนการสอนด้านกิจกรรม
แต่ละเม็ดเงินที่ลงไปผลกำไรที่คาดหวังต้องมากกว่าลงตัว
นอกจากจะมีเงินจ่ายค่าเล่าเรียนแล้วยังต้องใช้กำลังภายใน
ทั้งวิ่งเต้นฝากทั้งจ่ายพิเศษทั้งบริจาคแกมบังคับ
ทั้งหมดทั้งสิ้นถือเป็นการลงทุนหากจะพูดในเชิงธุรกิจ
การไปเรียนแต่ละวันคือการชักทุนคืนก่อนผันเป็นกำไร
กระทั่งสัมผัสรับรู้ได้ในบรรยากาศที่หายใจเข้าออก
การเล่าเรียนที่เป็นสุขสนุกสนานเปลี่ยนเป็นจริงจังเคร่งเครียด
ผลการเรียนไม่ดีเท่าที่ควรถือว่าเป็นการขาดทุน
สอบเข้ามหาวิทยาลัยที่หมายตาไว้ไม่ได้ถือว่าไม่คุ้มทุน
ทั้งที่เป้าหมายการศึกษาอยู่ในหล่อหลอมพลเมืองดีของชาติ
ด้านสติปัญญาด้านความรู้ด้านทัศนคติด้านประสบการณ์
ควบคู่ด้านจิตใจด้านจริยธรรมด้านคุณธรรมด้านจรรยาบรรณ
กระทั่งเป็นพลเมืองดีมีจิตสาธารณะ...ในที่สุด
เมื่อเป็นพลเมืองดีก็จะเป็นนักธุรกิจนักการเมืองที่มีคุณภาพ
ปัญหาการศึกษาบ้านเราจะได้จบสิ้นกันเสียที

แล้วมุ่งมั่นปฏิรูปการศึกษาให้ถูกทาง...เหมือนประเทศอื่นเขา •