คงน้อยคนที่จะคิดว่าเราจะมาถึงจุดนี้
แต่ก็เมื่อมองในเชิงธุรกิจก็พอจะเข้าใจได้
เพราะสำหรับสิ่งใดที่คนถือว่าสำคัญ
เงินทองก็เป็นแค่เรื่องรอง
ยิ่งถ้ามีใช้มีจ่ายเหลือเฟือ
บางคนจึงได้ใช้จุดนี้ให้เป็นโอกาส
เพราะจริงๆ แล้ว แค่เป็นสัตว์เลี้ยงธรรมดา พื้นๆ... ค่าใช้จ่ายก็ไม่น่าจะมาก
ถ้าไม่ได้มาเพราะความเสน่หาฉันเพื่อน ฉันคนรู้จัก ก็ต้องควักกระเป๋าซื้อหามาเลี้ยงดู
แล้วก็คอยดูแลเรื่องความสะอาด อาหารการกิน
ซึ่งถ้ารักถ้าชอบก็ถือได้ว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย
ดีไม่ดีก็ของที่คนเลี้ยงดูใช้และกินนั่นแหละ
แต่พอสัตว์เลี้ยงเริ่มไปแทนที่คน
ในด้านอารมณ์และความรู้สึก
วิธีการเลี้ยงดูแลก็เปลี่ยนไป
ค่าใช้จ่ายก็เพิ่มขึ้น เป็นอัตราส่วนกับความผูกพัน
แม้ธรรมชาติจะคงเดิม แต่ฐานะเปลี่ยนไป
จนแทบแยกไม่ออก ไหนคน ไหนสัตว์เลี้ยง
กระทั่งความสัมพันธ์ก็ไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน
กลายเป็นความรัก ความเสน่หา...
จนอดไม่ได้ที่จะให้การดูแล...ครบวงจร
แค่ที่เมืองลอนดอน
มีสถานฌาปนกิจสัตว์เลี้ยงถึง 320 แห่ง
ให้บริการตั้งแต่การตบแต่ง “ซาก-ศพ”
พิธีอธิษฐาน พิธีอำลาอาลัย ขบวนแห่...
ไปจนถึงการบรรจุในสุสาน พร้อมชื่อ รูป และประวัติ
จนกลายเป็นธุรกิจที่นับวันจะทำรายได้เป็นกอบเป็นกำ
นอกนั้นยังมี website เปิดให้บริการสำหรับผู้รักสัตว์
โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่กำลังโศกเศร้า
เพราะต้องสูญเสียสัตว์เลี้ยงตัวโปรด
หรือสัตว์เลี้ยงกำลังเจ็บป่วย
มีตั้งแต่คำให้กำลังใจ คำแนะนำ
อีกทั้งกำหนดวันในรอบสัปดาห์
เพื่อประกอบพิธีแสงเทียนรำลึก
พร้อมบทกลอนไว้อาลัยได้ถึงอกถึงใจ...
เมื่อไม่อยู่กันเป็นครอบครัวพ่อ-แม่-ลูก
สัตว์เลี้ยงคือคำตอบ...ข่าวสรุปท้าย
ซึ่งก็จริงในแง่หนึ่ง
ยามที่ครอบครัวต้องแตกแยก
อารมณ์และความรู้สึกที่เคยมีต่อกัน
ต้องพังทลายลง
ก็จำต้องมีสิ่งแทน

้

เพื่อประคับอารมณ์และความรู้สึกนั้นไว้
และเมื่อต้องเข็ดขยาดกับความแปรเปลี่ยน
ซับซ้อน เงื่อนงำ...ของใจคน
อย่างน้อยก็ได้สิ่งมีชีวิตที่พอไว้วางใจได้
ช่วยให้หายเหงา
แต่ถ้ามองอีกแง่หนึ่ง
สัตว์เลี้ยงคือคำตอบ
สำหรับความต้องการลึกๆ แห่งใจคน
ที่ต้องการควบคุมให้ทุกอย่างเป็นดังใจ
ในเมื่อการคบหากันก่อนนี่
ตั้งอยู่บนฐานแห่งการให้เกียรติ ให้ศักดิ์ศรี
สมกับคำว่า “เพื่อน” “สหาย” “คู่ใจ”
อันเป็นมิตรภาพและความรักที่เอื้อต่ออิสรภาพ
ทั้งในนิสัยใจคอ ในความคิดอ่าน ในการตัดสิน ในการเลือก... ของแต่ละบุคคล
เพราะเน้นใจเป็นใหญ่
วัตถุและผลประโยชน์เป็นรอง
แต่พอวัตถุและผลประโยชน์
มาเป็นใหญ่ตามแนววัตถุนิยม
การคบหากันจึงกลายเป็น
การควบคุม ด้วยมาตรการต่างๆ
ใช้ควมรัก ใช้กำลัง ใช้วัตถุ ใช้เงิน ใช้สิ่งของ... เพื่อควบคุมให้ได้ดังใจ
สัตว์เลี้ยงที่เคยเป็นตัวเสริมให้เพลิดเพลิน สวยงาม
กลายเป็นตัวแปร ในเมื่อควบคุมใจคนไม่ได้ดังใจ
อย่างน้อยก็ให้เกิดรู้สึกเป็นเจ้าข้าวเจ้าของชีวิต
แล้วก็มองว่าสัตว์เลี้ยงจะน่ารัก
น่าดูแลกว่าคนเป็นไหนๆ
โดยไม่ได้ฉุกคิดว่า จริงๆ แล้ว
บางทีความน่ารักอยู่ที่
มันพูดไม่ได้เหมือนคน...เท่านั้นเอง
ธุรกิจด้านสัตว์เลี้ยง
ก็คงต้องเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ •