พอใกล้วันวาเลนไทน์ ข่าวคราวการแต่งงานก็หนาหู
       โรงแรมบางแห่งถือโอกาสประชาสัมพันธ์มอบบัตรพักให้ผู้จดทะเบียนคู่แรก
       เจ้าหน้าที่เขตบางรักขยายเวลาทำงาน เพื่ออำนวยความสะดวกให้คนถือฤกษ์ถือยามถือชื่อไปจะทะเบียน
       วันเป็นมงคล ที่ทำการชื่อเป็นเคล็ด…น่าจะทำให้ชีวิตแต่งงานยั่งยืน

      แต่สถิติล่าสุดชี้บอกการหย่าร้างคนไทยสูงขึ้นถึง 30 เปอร์เซ็นต์

       ตัวแปรที่จะทำให้ชีวิตคู่ยืนยงคงไม่ใช่ฤกษ์วันหรือสถานที่เสียแล้ว
       ทุกวันนี้สถาบันครอบครัวมีความเปราะบางอย่างน่าวิตก
       ส่งผลกระทบไปถึงทุกคนในครอบครัว โดยเฉพาะลูก ๆ
       เมื่อต้องมาพบเห็นความแตกร้าวระหว่างพ่อและแม่ ลูกก็รู้สึกไม่ปลอดภัย

         หากพ่อและแม่ที่น่าจะรักกันกลับเกลียดชังกันเอง ลูกก็คงไม่กล้าคิดว่าพ่อแม่จะรักตน

       หากพ่อและแม่ที่เริ่มต้นครอบครัวด้วยความรักแล้วกลับเข้ากันไม่ได้มองหน้าไม่ติดลูกก็คงไม่กล้าหวังอะไร

        หากพ่อและแม่ยอมกันไม่ได้ ลูกก็คงไม่กล้าเรียกร้องอะไร

        หากพ่อและแม่ใช้ความรุนแรง ทั้งคำพูดคำจาและการกระทำ…ลูกก็คงไม่รอดพ้น

       แล้วที่สุดก็ต้องมาถามกันว่า นี่ถ้าขนาดความรักยังไม่สามารถช่วยได้แล้ว        ยังจะมีอะไรที่จะประคับประคองชีวิตครอบครัวไว้ได้อีก
       หรืออาจจะเป็นเพราะไม่เคยรักกันจริง
       หรืออาจจะเคย แต่หมดรักไปแล้ว

        แต่ถ้ารักมีวันหมดหรือลดน้อยลง ก็คงไม่ใช่รักเสียแล้ว

       เพราะโดยธรรมชาติของรักแล้ว มีแต่จะเพิ่มขึ้น
       หรืออาจจะเปลี่ยนไปในรูปแบบของการแสดงออก
       ที่จะพูดว่า “ฉันเลิกรักคุณแล้ว…” ก็คงไม่ต่างกับ “ฉันไม่เคยรักคุณ…”
       ในเมื่อบอกรักกันง่ายๆ เลยทำให้คำว่า “รัก” หมดความหมายไปมาก
       คิดกันว่ารัก แต่จริงๆยังเข้าไม่ถึงความรักแท้ด้วยซ้ำไป
       ความรักก่อให้เกิดความชื่นชอบจนต่างฝ่ายต่างมั่นใจ…ใช่แล้ว เขานี่แหละ
       ความรักสานต่อความตระหนักใจ…นี่คือเนื้อคู่ แฝดใจ อย่างไม่ต้องสงสัย
       ความรักหลอมสองหัวใจให้เป็นหนึ่งเดียว…หมดเธอ หมดฉัน เหลือแต่เรา
       ความรักสุกหง่อม…มอบกายมอบใจให้อย่างไม่คิดเสียดาย
       ความรักผูกพันสรรเฉพาะ…เธอคือหนึ่งเดียวเท่านั้น
       ความรักเปิดสู่ความเต็มเปี่ยม…ให้ชีวิตน้อยๆมาร่วมเติมแต่งรักให้สมบูรณ์
       ความรักคือความรับผิดชอบ…ถือเป็นหน้าที่ทำทุกอย่างเพื่อความสุขอีกฝ่ายหนึ่ง ตลอดไป
       ความรักคือความหนักแน่น…ไม่หวั่นไหวต่อข้อบกพร่อง ความผิดพลาด ความอ่อนแอ
       ความรักคือการฟันฝ่า… แม้ชีวิตจะไม่ราบเรียบได้เสมอไป แต่รักรวมแรงกายแรงใจผ่านร้อนผ่านหนาวเคียงบ่าเคียงไหล่ไม่หวั่นไหว
       ความรักคือความเสมอต้นเสมอปลาย…ไม่นำพาต่อการเปลี่ยนแปลงของกาลเวลาหรือสังขาร
       ความรักคือที่พึ่งพา… จะอย่างไรก็ตาม ในที่สุดแล้วเราพึ่งพากันได้ในทุกเรื่อง
       ความรักเปลี่ยนปัญหาให้เป็นการท้าทาย…พิสูจน์รักต่อกันแม้ในยามยุ่งยาก
       ความรักทำให้อุปสรรคเป็นโอกาส…ดังทองบริสุทธิ์เมื่อผ่านร้อนผ่านไฟ
       หากครอบครัวไม่ได้เริ่มต้นจากความรัก มันก็เป็นแค่การอยู่ร่วมกันเพื่อผลประโยชน์
       หมดสิ้นผลประโยชน์ ก็เลิกรากันไปอย่างไร้เยื่อไย
       หากทะเบียนสมรสเป็นแค่ใบอนุญาตให้ชายและหญิงทำอะไรกันได้อย่างไม่ผิดกฏผิดประเพณี
       แม้นจะจดกันในวันแห่งความรัก จดกันที่บางรัก…ก็คงยั่งยืนได้ยาก
       สถิติการหย่าร้างก็คงต้องสูงขึ้นเรื่อยๆ •