พระเจ้าทรง
ต้องการอะไรจากฉัน

บ.สันติสุข
......................................................

 

       สวัสดีค่ะ คุณพ่อที่เคารพรัก

       วันนี้ลูกอยากคุยกับคุณพ่อว่า ลูกจะทำอย่างไรดีจึงจะรู้ถึงกระแสเรียกของลูก เพราะถ้าลูกชักช้าปล่อยเวลาเลยผ่านไปอย่างที่แล้วๆ มา ลูกอาจจะไม่ได้ทำตามน้ำพระทัยของพระองค์ก็ได้ค่ะ

       ลูกเคยมีความคิดที่จะบวชหลังจบ ม.ศ. 5 แต่แล้วลูกก็ไม่ได้จริงจังอะไรกับมันนัก โดยไปสอบเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัย จนบัดนี้เวลาล่วงเลยมานานจนลูกอายุจะย่างเข้าวัย 30 แล้ว ก็ยังไม่กล้าตัดสินใจไปบวช เพราะกลัวคิดผิดไม่ตรงกับกระแสเรียกของตน ช่วงเวลาที่ผ่านมาลูกจะมีความคิดที่จะบวชขึ้นมาเป็นพักๆ ลูกพลาด “การบวชชั่วคราว” มาโดยตลอดด้วยเหตุผลต่างๆ กัน... ลูกสวดลูกประคำเป็นครั้งคราว เพื่อขอพระมารดามารีช่วยลูกเรื่องนี้ และประมาณ 4-5 ปีก่อน ลูกก็ตัดสินใจไปสมัครเข้าคณะซิสเตอร์... ตกลงกันเรียบร้อย แต่เมื่อจะเข้าไปฝึก ลูกก็มีอันต้องเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลด้วยโรคประจำตัวเป็นเวลานาน เมื่อออกจากโรงพยาบาล ลูกก็ไม่กล้าไปหาซิสเตอร์อีกเลยค่ะ จนทุกวันนี้... จากนั้น เมื่อลูกมีความคิดอยากไปบวชอีก ลูกก็เลือกคณะอื่น แรงดลใจครั้งหลังๆ ลูกอยากเรียนคุณพ่อว่ามาจากสารดอนบอสโก คอลัมน์ที่เน้นเรื่องคุณค่าของชีวิต คือของคุณพ่อน่ะค่ะ ลูกจึงคิด คิด และคิด ลูกคิดที่จะเป็นซิสเตอร์อย่างไร ลูกก็บันทึกเอาไว้เมื่อเดือนธันวาคมที่แล้วนี้เอง แล้วลูกก็ยังไม่ทราบจะเลือกคณะไหนดี ที่สุด คืนวันหนึ่งปลายเดือนกุมภาพันธ์ปีนี้ ลูกก็บอกทางบ้านว่า ลูกอยากที่จะไปบวชคณะ... แต่แล้วลูกก็ไม่ได้ติดต่อสมัครไปทางคณะแต่อย่างใด เพราะลูกรู้สึกว่ายังไม่มีการตัดสินใจที่เด็ดเดี่ยวลงไป เพราะลูกรู้สึกกลัวไปต่างๆ นานา อาทิ กลัวบวชแล้วสึกในภายหลัง บวชแล้วทำงานไม่ได้เต็มที.. กลัวบวชแล้วไม่พบความอบอุ่นชีวิตแบบครอบครัว กลัวจะอยู่กันแบบห้องใครห้องคนนั้น ไม่รักกันในหมู่ซิสเตอร์เป็นต้น

       สรุปแล้ว ลูกก็ยังเป็นคนเดิมที่เป็นเรือไม่มีหางเสือ คุณพ่อคะ ทำอย่างไรลูกจึงจะมีความกล้าที่จะตัดสินใจคะ แล้วการเป็นซิสเตอร์จะใช่กระแสเรียกของลูกหรือเปล่าก็ไม่ทราบ คุณพ่อกรุณาแนะนำลูกด้วยค่ะ ขอขอบพระคุณคุณพ่อมากค่ะ

ด้วยความเคารพ
“ผู้แสวงหา”

 

       ครับ อ่านจดหมายคุณดูแล้ว เห็นว่ามันเป็นประวัติน้อยๆของดวงวิญญาณหนึ่งที่ใจกว้างขวางและรุ่มร้อนด้วยความปรารถนาจะรับใช้พระเจ้า แต่เวลาเดียวกันก็ยังเต็มไปด้วยอุปสรรคและความลังเลสงสัย

        นั่นเป็นธรรมดาครับ เพราะกระแสเรียกของพระเจ้าเป็นเรื่องลึกลับ ยากแก่การเข้าใจและที่ซ้ำร้าย พระองค์ไม่ทรงเรียกเราโดยตรง แต่ทรงเรียกเราทางตัวเราเอง ความไม่แน่ใจและความลังเลสงสัยจึงตามมาอย่างเลี่ยงไม่ได้

        ก่อนอื่นต้องขอชมความปรารถนาที่จะบวช มันเป็นความปรารถนาที่มั่นคงยืนหยัด โดยไม่นำพาอุปสรรคหรือการต้องพลาดโอกาสครั้งแล้วครั้งเล่าแม้เวลาจะล่วงผ่านมาหลายปี แต่เห็นว่าความตั้งใจมุมานะจะรับใช้พระเจ้าของคุณยังไม่จืดจางไป นอกนั้นต้องชมความรอบคอบ รู้จักคิดหน้าคิดหลัง ไม่ปล่อยให้ความรู้สึกชอบอยากชักนำให้ตัดสินใจง่ายๆ แต่รู้จักเรียนรู้ศึกษาดูให้แน่เสียก่อนแล้วคิดตัดสิน เป็นการถูกต้องครับ เพราะคนเราลองจะตัดสินอะไรที่สำคัญเกี่ยวกับชีวิตทั้งชีวิต ย่อมต้องทำด้วยความรอบคอบ

        แต่กระนั้นก็ดี คุณอาจจะรอบคอบมากไปนิดหนึ่ง จนกระทั่งยังตัดสินใจไม่ได้ จนป่านนี้ที่อายุขึ้นเลข 3 แล้ว ซึ่งควรจะเป็นวัยที่ตัดสินเลือกเส้นทางเดินของชีวิต และทุ่มเทกายใจเพื่อเดินตามเส้นทางชีวิตที่ตัดสินเด็ดขาดเรียบร้อยแล้ว คนเราลองคิดจะตัดสินทำอะไรสักอย่าง ต้องกล้าตัดสิน หลังจากพิจารณาไตร่ตรองดูพอสมควรแล้วดูแง่ลบ แง่บวก แง่เสียแง่ได้อย่างคร่าว ๆ แล้ว ที่ว่าอย่างคร่าว ๆ เพราะว่าเราไม่มีวันจะรู้ได้อย่างแน่ชัดแน่นอนไปทุกสิ่ง และถ้ารอจะให้รู้แน่นอนไปทุกอย่างแล้ว คงจะไม่สามารถเริ่มทำอะไรได้เลย

        กระแสเรียกนั้นเป็นการเรียกของพระเจ้า พระองค์ทรงเรียกและทรงเลือกคน ไม่ใช่คนเลือก ถ้าเราต้องไปเลือกซื้อของ เราต้องพิถีพิถันเลือกเฟ้นของที่ดีที่สุด เหมาะสมกับเรามากที่สุด เราจึงต้องใช้เวลาดูให้ละเอียดรอบคอบ เพื่อจะให้แน่ใจได้ของดีจริงตามหวัง ฉันใดก็ฉันนั้น ถ้าเราคิดว่ากระแสเรียกเป็นเราที่เลือก ก็เป็นการสมควรแล้วที่จะต้องใช้เวลา พิถีพิถัน คิดหน้าคิดหลัง แต่นี่เป็นพระเจ้าที่ทรงเรียกและเลือกนั่นหมายความว่า ท่าทีที่ถูกต้องคือ ความพร้อมสรรพของเราที่จะถูกเรียกและเลือก ความพร้อมสรรพนี้อยู่ในดวงใจที่เปิดกว้าง ทุ่มเทความไว้วางใจทั้งหมดไว้ในพระเจ้า ปล่อยให้พระองค์จัดการทุกสิ่งที่ทรงเห็นดี ด้วยความมั่นใจว่า ถ้าพระองค์ทรงเรียกและทรงเลือกเรา พระองค์ก็จะทรงโปรดให้ทุกสิ่งเป็นไปได้ โดยไม่นำพาความอ่อนแอไร้ความสามารถของเรา หรืออุปสรรคต่างๆที่เข้ามาในเส้นทางกระแสเรียก

        ในการเลือกคณะนักบวชที่คุณคิดจะมอบชีวิตเพื่อรับใช้พระเจ้าและเพื่อนพี่น้อง ก่อนอื่นคุณต้องตรวจสอบแรงจูงใจที่ทำให้คุณคิดจะบวช อย่าลืมว่ากระแสเรียกนั้นแต่ละคนถูกเรียกและถูกเลือกเพื่อส่งออกไป ไม่ใช่ถูกเรียกและเลือกเพื่อตนเอง ฉะนั้นคุณต้องดูว่าแรงจูงใจที่จะรับใช้พระเจ้า และเพื่อนพี่น้องของคุณสามารถออกมาในรูปไหน งานชนิดใดได้บ้าง แล้วดูว่าความสามารถและพรสวรรค์ที่คุณมีสามารถทำให้แรงจูงใจดังกล่าวเป็นตัวเป็นตนขึ้นมาได้หรือไม่ คณะนักบวชต่างๆ มีงานเฉพาะในการรับใช้พระเจ้าและเพื่อนพี่น้อง คุณลองดูซิว่าคณะไหนที่คุณสามารถใช้พรสวรรค์ และความสามารถที่พระเจ้าประทานให้ได้มากที่สุด เพื่อรับใช้พระเจ้าและเพื่อนพี่น้อง แล้วปรึกษากับผู้ใหญ่ของคณะนั้นๆ แล้วตัดสิน ตัดสินเลยคุณ ไม่เช่นนั้นก็จะลงเอยประวัติศาสตร์ซ้ำรอยอีกเป็นแน่แท้

        ขอพระเจ้าประทานความสว่างในการเลือกเส้นทางชีวิต และประทานความเด็ดเดี่ยวในการตัดสินใจของคุณ เพื่อชีวิตของคุณจะได้มีค่าไม่ใช่สำหรับตนเองเท่านั้น แต่สำหรับคนอื่นด้วย ยิ่งมากคนชีวิตยิ่งมีค่า ไม่ว่าจะเดินบนเส้นทางใด...•