เรามาช่วยแพร่ความดีกันเถิด
หนังสือคือเพื่อนยามว่าง ยามเหงา ยามโดดเดี่ยวเดียวดาย ยามเบื่อหน่าย ยามสงสัย ยามต้องการคำแนะนำ ยามต้องเศร้า...
มันนอนสงบอยู่ที่นั่น บนโต๊ะทำงาน บนโต๊ะห้องรับแขก บนตู้เล็กข้างเตียงนอน บนโต๊ะอาหาร บนพื้น
ที่นอนของมันเงียบเรียบร้อยอยู่ที่นั่น ไม่ตีโพยตีพาย ไม่ต่อว่าต่อขาน ไม่บ่นว่ารำพัน
ยามคนพอใจจะหยิบมันขึ้นมาอ่านมันก็พร้อม จะหยิบมันขึ้นมาบิดไปบิดมาแก้เขิน มันก็ไม่บ่นว่า จะพอใจแค่พลิกมันไปพลิกมันมาอย่างน่าเบื่อหน่าย มันก็ไม่คิดจะตำหนิ จะใช้มันแทนพัดโบกปัดยามร้อน มันก็ยินดี จะเอามันปิดหน้ายามงีบหลับ มันก็เฉย จะฉีกมันทีละหน้าเพื่อพับเป็นถุงหรือใช้มันทำอะไรอื่น มันก็ไม่บ่นต่อว่าต่อขาน
จากแผงหนังสือที่มันเคยนอนประชันโฉมเป็นเด่น มันเข้าไปอยู่ในบ้าน ในที่ทำงาน ในทุกแห่งที่จะพอใจนำมันไปเป็นเพื่อน
พูดถึงหนังสือ ก็คงต้องหมายถึงนิตยสาร วารสาร สิ่งตีพิมพ์ต่าง ๆ
พูดถึงเพื่อนก็คงจะต้องตีความไปถึงประเภทต่าง ๆ ของเพื่อน เพื่อนดี เพื่อนตาย เพื่อนชั่ว เพื่อนกิน...
พูดถึงเพื่อนประเภทต่าง ๆ ก็ต้องมีการพูดถึงการระวังคบเพื่อน สรรหาเพื่อน เลือกเพื่อน
เพราะการที่คุณชอบคบเพื่อนประเภทไหน คุณก็เป็นคนประเภทนั้นไปด้วย บอกฉันหน่อยว่าคุณชอบไปหาคบค้ากับใครแล้วฉันจะบอกคุณได้ว่าคุณเป็นคนอย่างไร
บอกฉันหน่อยว่า คุณชอบอ่านหนังสือประเภทอะไร แล้วฉันจะบอกคุณว่าคุณเป็นคนประเภทไหน
คนเรามักจะเป็นสิ่งที่เราอ่าน
นิตยสารดอนบอสโกมาเป็นเพื่อนของคุณผู้อ่านเป็นประจำมาทุกเดือน
มาเป็นเพื่อนคุณถึงที่บ้าน
พยายามจะเป็นเพื่อนที่ดีของคุณ แม้จะไม่กล้าแอบอ้างว่าเป็นเพื่อนดีที่สุด
ต้องการจะเป็นเพื่อนคุณในสิ่งที่เห็นว่าดีที่สุดสำหรับชีวิตของคนเรา
คนเราต่างภาคภูมิใจหากรู้ว่าตนเป็นประโยชน์ให้แก่ใครสักคนหนึ่ง
นิตยสารดอนบอสโกก็มีความรู้สึกเช่นเดียวกันเมื่อผู้อ่านบอกว่าได้รับประโยชน์
พูดด้วยคำพูดเมื่อพบปะพูดคุยกันบ้าง เขียนไปเป็นลายลักษณ์อักษรบ้าง
...ผมได้อ่านนิตยสารดอนบอสโก รู้สึกสนใจและอยากจะให้ชีวิตของผมมีความหมายยิ่งขึ้น ชีวิตของผมพบอุปสรรคหลายอย่าง แต่ผมก็ได้พบกับคุณพ่อบอสโก ผมไม่เคยรู้จักมาก่อน แต่เดี๋ยวนี้ผมก็ได้รู้จักและได้พบแล้ว ในชีวิตก่อนผมจะพบกับพ่อบอสโก ชีวิตมันเหลวแหลกมาก และก็อยากไปทางที่ตัวคิดและไม่เคยคิดไกล ๆ คนที่รู้จักผม แม้กระทั่งพ่อแม่ พี่น้องก็รู้ว่าผมเลว... ผมได้เคยพูดกับพระแม่ก่อนว่า ถ้าพระแม่เห็นว่าชีวิตผมควรจะไปทางใดก็ขอให้เป็นไปเถิด คือตอนนั้นถ้าไม่ได้เรียนก็คิดหนีไปจากทุกสิ่งทุกอย่าง ไปเป็นทหารพรานเพื่อให้ชีวิตจบลง... แต่นั่นเป็นอดีต ผมไม่คิดแล้ว...
จดหมายซื่อๆ แต่จริงใจของผู้อ่านท่านหนึ่งที่ยังคิดว่า นิตยสารดอนบอสโกยังเป็นเพื่อนคอยให้กำลังใจและความสว่างแก่ชีวิต
...ซิสเตอร์เห็นว่า นิตยสารฉบับนี้เป็นหนังสือที่ดีมาก ให้ประโยชน์กับผู้อ่านทุกวัย...
เสียงสนับสนุนด้วยความเต็มใจ เมื่อเห็นว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดเป็นประโยชน์
...ดิฉันและครอบครัวได้ติดตาม ดอนบอสโก มาหลายฉบับ เนื้อหากระทัดรัด น่าสนใจ น่าประทับใจ และที่สำคัญได้ทำให้จิตใจสงบ ขอขอบคุณอีกครั้งที่ได้แบ่งปันความสุขความยินดีมายังทุกคน...
นั่นเป็นจุดประสงค์ใหญ่ของนิตยสาร กล่าวคือจรรโลงจิตใจในรูปแบบและแง่คิดต่าง ๆ
...ขอบคุณสำหรับหัวข้อข่าวต่าง ๆ ที่น่าสนใจ ประทับใจ ในทุกรูปแบบที่เผยแพร่และจัดทำทางนิตยสารดอนบอสโก นับเป็นสื่อสำคัญฉบับหนึ่งที่โรงเรียนใช้เป็นแนวทางสอดแทรกการอบรมเด็ก ๆ ของเรา...
มันคงจะเป็นความยินดีอย่างยิ่งสำหรับเราทุกคน ถ้าสิ่งใดที่เราเห็นว่าดีได้รับการแพร่หลายไปให้ยิ่งมากคนยิ่งดี เพราะเป็นธรรมชาติของความดีที่จะแผ่ขยายและแบ่งปัน
ครับ
มีวิธีแพร่แสงสว่างอยู่สองวิธี
วิธีแรกคือ เป็นตัวแสงสว่างเสียเอง ตะเกียง เทียน หลอดไฟฟ้า ดวงอาทิตย์...
และวิธีที่สอง คือเป็นกระจกเงาสะท้อนแสงสว่างนั้น ๆ
พูดถึงความสว่างฉันใด ก็คงจะพูดถึงความดีได้ด้วยฉันนั้น
เรามีวิธีแพร่ความดีได้อยู่สองวิธี
วิธีแรกคือเป็นความดีเอง
และวิธีที่สองคือเป็นกระจกสะท้อนความดี
อย่างแรกออกจะยากหน่อย เพราะจะเป็นความดีเสียเอง ย่อมหมายถึงความครบครัน ศักดิ์สิทธิ์หาที่ติไม่ได้
ก็คงมีแต่องค์พระเจ้าเท่านั้น ผู้ทรงเป็นองค์ความดี
แต่วิธีที่สองนี้สิที่เป็นหน้าที่ของเรามนุษย์ทุกคน
สะท้อนความดีของพระเจ้า
ด้วยความประพฤติ ด้วยชีวิต ด้วยกิจการ ด้วยคำพูด
แต่ละคนสะท้อนความดีของพระเจ้าแง่ใดแง่หนึ่งตามเอกลักษณ์และนิสัยใจคอและความพากเพียรพยายามของตน
บางคนก็ความอ่อนหวานน่ารัก
บางคนก็ความใจดีเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่
บางคนก็ความพรากเพียรอดทน
บางคนก็ความสุขุมรอบคอบเยื่อกเย็น
ซึ่งแต่ละแง่ แต่ละอย่าง ต่างก็เป็นการแสดงออกของความดี หรือองค์พระเจ้าเอง
ถ้าแต่ละคนสำนึกในหน้าที่นี้ และพยายามวันแล้ววันเล่าที่จะสะท้อนความดีของพระเจ้าออกมา
ความดีคงจะครอบครองโลก สังคม ครอบครัว
มองไปที่ไหน พบแต่ความดี
มองไปที่ไหน พบแต่องค์พระเจ้า
และคงจะเพราะเหตุนี้กระมัง ที่เราคงจะพูดได้อย่างเต็มปากว่า สวรรค์ ณ แผ่นดิน
นิตยสารดอนบอสโก ถือเป็นหน้าที่เอกพยายามสะท้อนความดีของพระเจ้าในแง่ต่าง ๆ อาศัยกระดาษและตัวอักษร
ก็อยากจะให้สื่อสารสะท้อนความดีอันนี้ ไปถึงมือของบุคคลต่าง ๆ ยิ่งมากยิ่งดี
เพราะการแบ่งปันความดี หาทำให้ความดีลดน้อยถูกสรรปันส่วนไปก็หาไม่
แต่การแบ่งปันความดีมีแต่จะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ
จากความดีหนึ่งเดียวกลายเป็นสอง สิบ ร้อย แสน...
คุณด้วย คุณสามารถหยิบยื่นความดีส่งต่อไปช่วยกันสะท้อนต่อไป
ทำไมไม่ลองส่งต่อ บอกต่อ แนะต่อ
ให้คนอื่นเขามีโอกาสสัมผัสกับนิตยสารดอนบอสโกบ้าง
เพราะนั่นจะเป็นการช่วยกัน
สะท้อนความดีต่อไปเรื่อย •
